Hun bekende glimlach aan de deur is uitgegroeid tot een opvallend kenmerk van degenen die binnen deze groep hun best doen om “hun waarheid” uit te dragen. Dit boek kijkt achter de glimlach van Jehovah Getuigen.
Helaas verbloemt die glimlach veel van waarover absoluut niet te glimlachen is. Dit boek: Achter de glimlach van Jehovah’s Getuigen, geschreven door mensen die een groot deel van hun leven in alle oprechtheid deel uit maakten van “de organisatie”, laat het andere gezicht zien.
De Jehovah Getuige die het onbevooroordeeld leest, krijgt constant bevestiging van wat hij eigenlijk altijd al dacht, maar niet kon plaatsen. Daarnaast verneemt hij of zij dingen die de ogen ongetwijfeld zullen ogen. Als de ogen eenmaal open zijn, wordt de 
glimlach in ieder geval heel anders gezien.
Leringen Jehovah’s Getuigen worden dwingen opgelegd
Het materiaal is nuttig voor wie meer inzicht wil in het jargon, de leringen en handelwijze van het wachttorengenootschap (WTG). Dat is in de praktijk de baas van de Jehovah’s Getuigen. De leringen van deze organisatie worden dwingend opgelegd aan de volgelingen. Zich niet houden betekent correctie en, als dat niet voldoende blijkt te zijn, dan volgt onherroepelijk uitsluiting. Met alle gevolgen van dien.
Hoe het wachttorengenootschap andere mensen ziet
Het boek “Achter de glimlach van Jehovah’s getuigen” geeft veel inzicht in hoe het wachttorengenootschap andersdenkenden beziet. En ook hoe men daarover schrijft. Dat heeft alles in zich van een sekte. Bijvoorbeeld deze aanhaling in een voetnoot. Lees het aandachtig en huiver…:
8 Voorbeeld: ‘Onze Koninkrijksdienst’ van juni ’89 met het artikel ‘Theocratische omgang genieten’ onder het kopje ‘Gezonde omgang’: “Iemand kan niet met God wandelen terwijl hij in gezelschap verkeert van degenen uit de goddeloze en zieke maatschappij. Sommigen in de gemeente hebben de neiging wereldse kennissen en ongelovige familieleden die geen belangstelling voor de waarheid hebben uit te nodigen voor gezellige bijeenkomsten denkend dat dit hen zal aanmoedigen de waarheid te aanvaarden…
Wij hebben de raad gekregen voorzichtig te zijn in onze contacten met mensen uit de natiën, ongelovige en gewone mensen. (Zie de Wachttoren van 15 november 1988, blz. 15, 16.) Waarom zouden wij onnodig sociaal contact hebben met mensen die nog wereldse wegen nastreven en die geen aanbidders van Jehovah zijn. (Enkelen) zien met in dat aanwezig zijn op gezellige bijeenkomsten met wereldse, beginselloze mensen hun geloof kan verzwakken en hen kan verderven.”
Bemerk de categorische benadering: Iedereen die ‘geen aanbidder van Jehovah’ is, behoort tot ‘de goddeloze en zieke maatschappij en tot de ‘ongelovige en gewonen mensen, die ‘wereldse wegen nastreven’ en ‘wereldse en beginselloze mensen zijn’ die het geloof kunnen verzwakken en verderven’!
Dingen vielen op z’n plaats
Wij hebben in het allereerste begin van ons loskomen van de organisatie van Jehovah’s Getuigen veel aan dit boekje gehad. Het bracht veel inzicht en was zeer herkenbaar. “Dingen vielen op z’n plaats”. Later zijn wij nog bij de schrijvers op bezoek geweest om ervaringen uit te wisselen en ook dat was nuttig in die tijd (1995).
ISBN 90-800607-2-0; 131 pagina’s. Auteurs: Maurice en Jeanett Rosé. (Dit boek is niet meer leverbaar.)
Achter de glimlach van Jehovah’s getuigen
is gratis te downloaden als PDF
(klik op de bovenstaande tekst om de PDF te downloaden)
Achter de glimlach van Jehovah Getuigen
Achter de glimlach van Jehovah Getuigen
Met grote belangstelling het boek “Achter de glimlach van Jehovah’s getuigen” gelezen.
Groot respect voor de auteurs welke de organisatie van de Wachttoren in al zijn facetten hebben belicht. Op basis van hun eigen persoonlijke ervaringen hebben zij met een zeer correct geformuleerde inhoud een verhelderend licht laten schijnen op deze organisatie. Zelf ben ik ook helaas vertrouwd gemaakt met de aspecten welke in het boek naar voren komen. Omtrent de autoritaire en hooghartige invloedssfeer welke in het leidinggevend aspect een gegeven is daar gruwel ik nog steeds van ofschoon ik begin jaren 1990 er de brui aan heb gegeven.
Wat mij onder andere het meest heeft gestoord is het onderdanige en kruiperige gedrag van hen die teveel gingen opkijken naar resp. ouderlingen, kringopzieners en districtopzieners.
Dergelijke personen gingen ook dingen dan wel streven naar gunsten en het verkrijgen van voorrechten.
Er werd een strategie gevolgd van bijv.bij kringopzieners wanneer deze gemeenten bezochten om deze
opvallend te fêteren waarbij ook enveloppen met “inhoud” in hun tas tijdens de vergaderingen werden gedaan. Klaarblijkelijk mogelijk in de hoop of verwachting dat deze dan bij de ouderlingen een gunstig woordje zou kunnen doen jegens bepaalde broeders die wellicht voor een ambt in aanmerking zouden
kunnen komen. Anderszins heb ik ook wetenschap van feiten waarbij broeders opvallend te vriend wilden geraken met ouderlingen waardoor ook ambten zijn verkregen.
Ik wil hiermee dan ook aantonen dat vriendjespolitiek alsook willekeur en voorkeur primair aspecten zijn geworden waardoor voordrachten een reëel feit als binnensluipend gif zijn gebleken.
Als je als gewone eenvoudige broeder niet in hun stramien of vriendenkliek past dan kun je het wel schudden. Ook het fenomeen van de zg. reizende comité van 3 ouderlingen die zogezegd in omliggende
gemeenten orde op zaken moeten bewerkstelligen vind ik ook je reinste kolderieke onzin.
Daar werd door de meesten toch wel tegen op gekeken waarbij deze ouderlingen zich toch wel hooggeplaatst gingen gedragen dat straalde er gewoon van af.
Ook ontstond cq. onstaat er rondom de ouderlingen een vaste kliek van persoonsverheerlijkers die vrij
gemakkelijk toch hun voorrechten konden verkrijgen.
Verder is de roddelarij alsook geraffineerde intermenselijke verhoudingen een discutabel issue.
Nu er een steeds grotere uitstroom schijnt te gaan ontstaan vanwege o.a onthullingen en afkeer van de interne systematiek kan het mijns inziens niet lang goed blijven gaan met de organisatie als zodanig.
De vele tegengeluiden alsook aan het licht gekomen schandalen hebben er tevens toe geleid dat er steeds meer kritiek vanuit de samenleving is gaan ontstaan.
De organisatie is dan ook niet slim bezig om kritiekpunten te negeren dan wel te bagatelliseren.
Maar ja dit past niet in hun autoritaire organisatiesystematiek.
Opstand moet de kop in worden gedrukt geen open discussie mogelijk.
Tot zo ver wil ik het even hierbij laten waarbij ik het even vanuit een mogelijk nog niet eerder belicht item het heb willen hebben aangegeven.
Mij heeft het toch wel behoorlijk beziggehouden qua verwerking en beleving.