Kinder- en jongerendoop ervaringen. Dit artikel is een vervolg op het artikel “Stop de jongerendoop bij Jehovah’s Getuigen“. Het is slechts een zeer kleine greep uit de ervaringen van inmiddels ex-Jehova-getuigen, die op jonge leeftijd gedoopt zijn en daarmee officieel lid geworden zijn van de organisatie van Jehovah’s Getuigen (JG), geleid door het wachttorengenootschap (WTG). Het zijn vertaalde ervaringen uit reacties op het platform Reddit, met name de Engelstalige r/exjw en het Duitstalige r/exzj. Lees de complete posts en reacties daarop.
Het zijn voorbeelden van kinderen en jongeren die niet kunnen overzien dat ze later wellicht van gedachten veranderen. Het zijn ook voorbeelden van hoe de constante druk om zich te laten dopen leidt tot iets wat een jongen of meisje eigenlijk niet wil, maar heel vaak niet durft te zeggen. Dan wordt de stap, waarvan men later spijt heeft, toch gezet. Tegen beter weten in. De voorbeelden zullen voor velen zeer herkenbaar zijn of dat nu openlijk erkend wordt of niet.
Gedoopt op 7-jarige leeftijd
Ik werd gedoopt toen ik 7 jaar was. Ik wil benadrukken dat ik een oprecht verlangen had, zonder bijbedoelingen, om Jehovah voor altijd te dienen. Ik begreep dat ik uitgesloten kon worden als ik zondigde, maar mijn moeder vertelde me dat dit niet zou gebeuren zolang ik Jehovah diende. Wat ik niet begreep, was dat ik van gedachten kon veranderen. Waarom zou ik? Ik hield van Jehovah, ik vond het heerlijk om een getuige te zijn, en ik wilde niet in Armageddon sterven.
Gedoopt op 10-jarige leeftijd
Ik werd op mijn tiende gedoopt, begon met de gewone hulppioniersdienst, ik gaf verschillende demonstraties op de vergaderingen en congressen, en als jonge tiener lieten ze me microfoons overhandigen. Dit gaf me een behoorlijk ego, en hoe meer privileges ik kreeg, hoe meer het groeide toen mensen me prezen, omdat ik ‘een goed spiritueel voorbeeld’ was.
Pas nadat ik de werkelijke waarheid heb ontdekt, realiseer ik me dat ik alleen om de aandacht gaf. Ik herinner me zelfs dat ik jaloers werd toen andere mensen verder gingen dan ik. Het besef van de waarheid over deze sekte en hoe ik er het slachtoffer van was geworden, maakte me enorm nederig, en ik herken niet langer de persoon die ik ooit was.
Gedoopt op 11-jarige leeftijd (in reacties)
Ik werd gedoopt toen ik 11 was. Vanwege de omgeving waarin ik verkeerde, met extreem strenge en onevenwichtige getuigen-ouders, voelde ik me verplicht om het te doen … bijna tot waar ik me schaamde om niet die volgende progressieve stap te zetten. Dat is de enorme druk die ik als kind voelde.
Ik ben nu in de veertig en word zacht gemeden door de meerderheid van de mensen die ik kende. Mijn huwelijk is hierdoor verbroken. Mijn belangrijkste focus is ervoor te zorgen dat ik mijn 10-jarige zoon hiervan kan redden. Hij zei dat hij op een dag echt gedoopt wil worden, omdat iemand in onze familie die dicht bij hem staat zich laat dopen en hij is er enthousiast over. Ik vertelde hem gewoon dat het een serieuze beslissing is, en dat Jezus die beslissing nam toen hij een volwassen man was op 33-jarige leeftijd, dus hij heeft tijd genoeg en zou er pas echt over na moeten denken als hij volwassen is.
Hopelijk kan ik als hij een paar jaar ouder is een meer diepgaand gesprek met hem voeren, over een overvloed aan dingen … maar als het er ooit op aan komt dat hij gedoopt wil worden, voordat hij de wettelijke leeftijd heeft bereikt, zal ik dat op elke mogelijke manier actief blokkeren.
Gedoopt op 12-jarige leeftijd (in reacties)
Ik werd op m’n twaalfde ondergedompeld en zelfs toen wist ik dat ik niets voelde en dat ik het deed omdat het moest, hoewel mijn ouders me niet rechtstreeks onder druk zetten om me te laten dopen, maar ze maakten het dagelijks heel duidelijk dat er geen andere keuze was dan een JG te zijn.
Gedoopt op 13-jarige leeftijd (in reacties)
Ik werd gedoopt op 13-jarige leeftijd, om soortgelijke redenen. Ik vertrok op 18-jarige leeftijd, na een flinke tijd doorgebracht te hebben met het verbergen van mijn afkeer van de organisatie. Ik besloot me aan de regels van mijn moeder te houden totdat ik alleen was. Het maakt het leven gemakkelijker. Mijn reden om te vertrekken was eenvoudig genoeg: er zijn clubregels en er is bijbelse wet. Als ze proberen regels als wet over te nemen, hebben ze het bij het verkeerde eind. Het verbod op baarden was het grootste dat mijn aandacht trok. Ten tweede werd ik onder druk gezet (gedwongen) om een contract te ondertekenen (gedoopt te worden), wat ik onethisch vind.
Gedoopt op 13-jarige leeftijd (in reacties)
Ik werd op mijn dertiende gedoopt omdat mijn oudere zus zich liet dopen. Minder dan een jaar later werd ik door mijn eigen keuze uitgesloten. Op die leeftijd duidelijk veel te impulsief en onvolwassen. Ik heb altijd het gevoel gehad dat het veel te jong was om kinderen zo’n levensveranderende beslissing te laten nemen.
Gedoopt op 14-jarige leeftijd (in reacties)
Mijn broer werd op zijn veertiende gedoopt, hij bekende dat hij geen getuige meer wilde zijn toen hij vijftien was, hij werd uitgesloten en op zestienjarige leeftijd het huis uit gezet. Hij sliep in een park of zat op de bank bij schoolvrienden, totdat hij in staat was om een baan te krijgen en zijn eigen plek te betalen. Hij moest hiervoor van school af.
Gedoopt op 17-jarige leeftijd
Vandaag 17 jaar geleden maakte ik de grootste fout van mijn leven. Ik was onlangs 17 geworden en het was een gedenkwaardig jaar. Ik had mijn rijbewijs gehaald en was afgestudeerd aan de middelbare school, en in oktober was ik in aanmerking gekomen voor de doop. Ik zou niet langer de enige zijn in mijn kleine sociale kring die niet toegewijd was. Niet alleen dat, maar ik werd gedoopt vóór mijn neef. Mijn zeer veroordelende tante had ons altijd met elkaar in concurrentie gezet, …
Gedoopt als tiener
Op een bepaald moment, rond 11 of 12, wist ik in welke richting het zou gaan. Je hebt niet echt de beslissing om een JG te worden of niet als je “opgroeit in de waarheid”. Als je ervoor kiest om het niet te doen, word je alleen gelaten omdat je geen vrienden buiten de gemeente kunt hebben. Gewoon niet gedoopt worden, is ook uitgesloten zijn. Na een bepaalde leeftijd is het vreemd om niet gedoopt te zijn en dan wordt men in de gemeente ook als slecht gezelschap beschouwd en door deze maatschappelijke druk praktisch gedwongen de stap te zetten om erbij te horen.
Ex Jehovah Getuige die kinderen de keuze liet (in reacties)
We hebben geen van onze kinderen onder druk gezet. Als gevolg daarvan is er één nooit gedoopt, en ze doet het prima als een normaal persoon. De volgende werd uit eigen wil gedoopt en werd twee of drie jaar later uitgesloten en heeft spijt van de doop. Ze wordt gemeden door de meeste van haar familie, maar verder gaat het goed met haar; ze heeft veel vrienden. Het derde kind observeerde zijn oudere zussen en ik denk dat hij op de goede weg is. Ik voelde me altijd enorm schuldig en ongerust over dit alles, maar nu ben ik dat niet meer. Ik wou alleen dat ik de dingen eerder had bedacht, zodat mijn middelste kind misschien niet gedoopt zou zijn.
Nog meer jongerendoop ervaringen
Hierbij nog een paar gevonden reacties:
Ik werd gedoopt toen ik 9 was. Grootste fout in mijn leven. Maar wat wist ik? Ik was 9.
Ik werd gedoopt toen ik 11 was gedoopt en vertrok toen ik 16 was.
Ik was 12, net voordat ik in de puberteit kwam. Als ik een jaar later had gewacht, had ik dat waarschijnlijk niet gedaan. Slechtste. Besluit. Ooit!
Ik was 11. Slechts vier jaar later ging ik helemaal niet meer naar de bijeenkomsten. Nu, weer vijf jaar later, heb ik een tatoeage waar ik van hou, ik hou van mijn leven en met mijn angsten gaat het AANZIENLIJK beter.
Ik was 12 en begon me zorgen te maken dat mijn doop niet indrukwekkend zou zijn als ik ouder zou zijn.
Ik was 10 toen ik werd gedoopt. Je kunt van kleine kinderen niet verwachten dat ze een levenslang bindend contract sluiten als ze niet alle gevolgen van vertrek volledig begrijpen.
Ik was 10 jaar toen ik gedoopt werd. Onder druk gezet om met thuisonderwijs te beginnen toen ik 12 was, zodat ik meer tijd in de velddienst kon doorbrengen. Ik “werd wakker” op m’n 20-ste en vertrok uit de organisatie toen ik 21 was.
Ik werd op 11-jarige leeftijd gedoopt en leidde een dubbelleven in mijn tienerjaren, altijd bang om tijdens Armageddon te sterven. Op 19-jarige eruit en op 25-jarige leeftijd hersteld. Enkele jaren later leerde ik eindelijk hoe vreselijk deze religie werkelijk is.
Ik werd op m’n 12de … voor de extraatjes en om mijn ouders trots te maken. Ik werd gedoopt omdat dat van mij werd verwacht … een spel dat ik volhield tot ik 41 was … het is het niet waard.
Ik werd gedoopt toen ik 16 was. Ik was toen nog onvolwassen. In het jaar dat ik werd gedoopt, veranderden ze het beleid voor mensen die de religie verlaten omdat ze het er niet meer mee eens zijn, maar geen zonden hebben begaan. Zulke mensen werden vroeger aan hun lot overgelaten en geen kwaad gedaan. Dat jaar zorgden ze ervoor dat zulke mensen uit elkaar gingen. Ik wist dat destijds niet. Op die jonge leeftijd denk ik niet dat ik de enorme omvang van die verandering en alles wat het met zich meebrengt, zou hebben begrepen. Samen met een heleboel andere veranderingen, maakt het dat de religie een andere is dan waarin ik ben opgegroeid.
Ik werd op mijn elfde gedoopt en terugkijkend schrok ik dat ik dat mocht. Ze redeneren dat ik oud genoeg was om te weten wat ik aan het doen was.
Ik was de enige in mijn groep die zich als kind niet liet dopen. Ze leken de verantwoordelijkheid, die ze op het punt stonden te krijgen, niet te begrijpen. Eén voor één zag ik dat ze werden uitgesloten. Tegen de tijd dat ik 17 was, was ik daar de enige jonge man. Ik vertrok kort daarna.
Ik was 13, maar kan eerlijk zeggen dat het kwam omdat ik doodsbang was voor Armageddon en in die tijd lag er een grote nadruk op het mogelijk niet overleven van Armageddon als je “de waarheid kende” maar niet gedoopt werd. Dus hoewel ik wist dat ik zelfs op die leeftijd twijfelde, speelde angst een grote rol bij mijn beslissing.
Toen ik 10 jaar was en werd gedoopt, was ik het daar helemaal mee eens! Maar op geen enkele manier is het mogelijk dat ik nu als 32-jarige dezelfde beslissing zou hebben genomen.
In bescherming nemen van Jehovah’s Getuigen kinderen
Ik stop er maar mee voor dit moment. Onvoorstelbaar hoeveel van dergelijke verhalen er wereldwijd moeten zijn. Ze tonen aan dat mijn oproep aan de overheden om de doop van Jehovah’s Getuigen kinderen en jongeren onder 18 jaar keihard te verbieden, niet zomaar geplaatst is. Dit moet stoppen!
Zelf ben ik – Wim – gedoopt toen ik 16 was. Dat wilde ik wel, hoewel het meer iets was van dat nog moest gebeuren. Het hoorde gewoon bij mijn Jehovah’s Getuigen zijn. Dat ik toen niet de consequenties kon overzien van die stap, lijkt me niet moeilijk om te begrijpen. Ik zei “ja” tegen Jehovah, maar dat bleek later een “ja” voor het wachttorengenootschap te zijn. Dat was mij toen niet zo duidelijk. Dat was meer erbij komend; alsof het normaal was…
Mijn vrouw Mirjam was pas 11 toen ze werd gedoopt, vooral omdat ze bang was dat Armageddon zou komen en aan de vooravond van 1975, was dat geen vreemde gedachte. Op “1975” werd constant gewezen en Mirjam was daar als kind zeer gevoelig voor. Door zich te laten dopen dacht ze meer kans op overleving van Armageddon te maken. En ook zij overzag (als 11-jarige) op dat moment uiteraard niet de consequenties op langere termijn van haar doop op jonge leeftijd.
Toen we er samen in 1995 uitstapten (33 en 32 jaar) werden die consequenties echter wel duidelijk. Keihard, zonder genade. Tot aan de dag van vandaag worden we geconfronteerd met het mijden door familie en voormalige vrienden.
Nog een artikel over de kinderdoop bij Jehovah’s GetuigenKinder- en jongerendoop ervaringen
jongerendoop ervaringen
Geen reacties