Olin Moyle 3 brieven van ex Jehovah Getuige

Olin Moyle, ex Jehovah Getuige, drie brieven. In de afgelopen honderd jaar zijn er ontelbaar veel ex Jehovah’s Getuigen (JG) gekomen. Het moet bij elkaar opgeteld een grote groep zijn, maar logischerwijs zijn daarover geen getallen beschikbaar. Allemaal hebben ze een – vaak triest – verhaal te vertellen over hun leven en ervaringen in en met de organisatie onder leiding van het wachttorengenootschap (WTG). En vaak ook over hun uittreden uit deze sekte. Slechts een klein aantal is opgeschreven in boeken, kranten, magazines en op websites. Onder meer bedoeld om te waarschuwen voor de destructie die iemand ten deel kan vallen als lid van de organisatie van Jehovah’s Getuigen.

Juridisch adviseur in de dagen Rutherford

Ervaringen van mannen die tot de top van de organisatie behoorden spreken helemaal aan. Ze geven inzicht in een wereld die door de Jehovah’s Getuigen vaak als “het centrum, waar Jehovah aanwezig is“, bezien wordt. Het hoofdkantoor, Bethel in de Verenigde Staten. Op deze website zijn de geschiedenissen van William J. Schnell (30 jaar in de greep van de Jehovah-getuigen) en Raymond Franz (Gewetensconflict) te lezen. Ze hebben al veel ex Jehovah’s Getuigen kunnen helpen los te komen van de wurggreep die het WTG op mensen kan hebben.

In het prima boek “Apostelen der ontkenning”, waar een flink stuk van de geschiedenis van het wachttorengenootschap in te vinden is, komen de brieven van Olin Moyle aan de orde. Dat was niet zomaar iemand in de organisatie, die toen onder leiding stond van demagoog J.F. Rutherford, de feitelijke oprichter van de organisatie van Jehovah’s Getuigen.

Moyle was juridisch adviseur en streed voor de belangen van de organisatie. Hij dacht dat hij dat deed voor Jehovah God Zelf, maar daar moest hij toch op terugkomen, zo blijkt uit de drie brieven die in het boek “Apostles of Denial” uitgeschreven staan. Na ruim 20 jaar lid van de organisatie te zijn geweest, werd hij als oud vuil aan de kant gezet, geëxcommuniceerd, uitgesloten, dood verklaard. Als vijand gezien van het wachttorengenootschap en gevaarlijk voor de Jehovah’s Getuigen. Hen werd daarom verboden om met Olin Moyle om te gaan, zoals dat altijd gebeurt met degenen die uitgesloten worden of die zelf het lidmaatschap opzeggen.

Paal en perk stellen aan wantoestanden

En waarom? Wat had de man verkeerd gedaan in de ogen van Jehovah God? Uiteraard niks, want God, Die in deze dagen gekend wordt als de Here Jezus Christus, bemoeit zich in de verste verte niet met het wachttorengenootschap. Daar lag dus ook niet de oorzaak van het “einde oefening” van Olin Moyle en zijn vrouw, inclusief hun vertrek van Bethel. Het enige dat de man gedaan had was, dat hij geprobeerd had paal en perk te stellen aan wat je gerust wantoestanden op het hoofdbureau van Jehovah’s Getuigen mag noemen.

Daarvoor pakte hij degene aan, in duidelijke bewoording, die zowat in z’n eentje verantwoordelijk lijkt te zijn geweest voor “vreemde zaken en gebruiken”. Ja, dat was “de baas” zelf, die zich ook zo gedroeg en dat in een groep die zegt dat men “allen broeders en zusters zijn en daarom gelijkwaardig zijn”. Leuke theorie, maar in de praktijk in de verste verte niet waargemaakt. Ook in deze dagen niet.

Maar zoals het zo vaak gaat in aardse organisaties, was baas Rutherford niet gediend van kritiek op zijn functioneren. En dus “overleefde” de boodschapper” de boodschap niet, die hij, waarschijnlijk met stilzwijgende goedkeuring van veel anderen, had overgebracht aan de grote baas. Olin Moyle werd geslachtofferd, publiekelijk ook, voorzien van leugen en bedrog.  Joseph Franklin Rutherford won, bleef zitten en het “bedrijfsklimaat” van angst en achterklap duurde voort. In ieder geval tot zijn dood op 8 januari 1942. Dat was overigens vrij kort na het conflict Rutherford versus Moyle in 1939-1940.

Strijden voor recht en rechtvaardigheid

Olin Moyle was jurist en gewend met o.a. pen en papier te strijden voor recht en rechtvaardigheid. En dat deed hij. In het boek “Apostelen der ontkenning” begint het hoofdstuk over Olin Moyle als volgt:

Olin Moyle zat al meer dan twintig jaar in de Wachttoren-beweging toen de eerste van de volgende brieven werd geschreven. Hij was vier jaar lang juridisch adviseur van de organisatie geweest. Hij werd afgezet uit zijn functie in 1939 en geëxcommuniceerd uit de Milwaukee Congregatie van de Jehovah’s Getuigen in maart 1940. In augustus 1941 werd een resolutie, die Moyle in diskrediet bracht, voorgelezen en unaniem aangenomen door een “Aye” stem (“ja”) van de menigte van 65.000 Getuigen op het congres in St. Louis, Missouri. Nadat hij valselijk was aangevallen in De Wachttoren, klaagde Moyle Rutherford en de raad van bestuur van de Society aan wegens smaad. Die zaak won hij en hij ontving een schikking van $ 15.000 in 1944.

Benieuwd naar de rest van de brieven van ex Jehovah Getuige Olin Moyle? Lees dan verder in deze PDF.


Brieven van ex Jehovah Getuige Olin Moyle

Olin Moyle

Geef een reactie

Translate »